BDP Eş Başkanı Selahattin Demirtaş Taraf’gazetesinin manşetlerinden birini beğenmeyip, “Sözlerimi maksatlı bir şekilde çarpıtıyorsun” demesi, Genel Yayın Yönetmeni Ahmet Altan’ın çok gücüne gitmiş.
Biz size bugüne kadar hep saygı gösterdik diyor, şunu yaptık, bunu yaptık diyor ve başlıyor dert yanmaya:
“- Ben BDP’li politikacılardan da, hoyratlıklarından da sıkıldım, çocuğum yaşındaki birinden hakaretler işitmek de hoşuma gitmiyor, yazı işlerindeki arkadaşlarımın neredeyse tümü karşı çıktı ama ben bundan sonra BDP yönetiminden demeç istemiyorum. Biliyorum bu gazeteciliğe aykırı, bu yüzden tiraj da kaybedebiliriz ama ben o kadar da iyi bir gazeteci değilim, iş hakarete geldiğinde tiraj falan da umurumda değil.(Taraf, 24.8.2010)”
Ne kadar ilginç öyle değil mi?
PKK’nın Meclis’teki uzantısı BDP bugüne kadar Türk’ün bayrağına, devletine, askerine demediğini bırakmadı, Ahmet Altan sustu.
Yine BDP, PKK’nın mayınlarla, kurşunlarla aldığı canları savundu, KCK’nın şehirleri cehenneme çevirmesine arka çıktı, Ahmet Altan yine sustu.
Ama aynı Ahmet Altan...
Selahattin Demirtaş Taraf gazetesinin bir manşetini eleştirince, “Çocuğum yaşındaki birinden hakaretler işitmek hoşuma gitmiyor” demeye başladı.
Oysa, çocuğu yaşındaki o kişiler..
Milletin geçmişine, ordusu, polisi ve hatta milletin tamamına yıllardır ve defalarca etmedik hakaret bıraktı mı?
Bırakmadı...
Öyleyse Ahmet Altan’ın nefsi bir yana, dünya bir yana. Biz o tür nefisleri bir yerlerden tanıyor gibiyiz, öyle değil mi?
